Pierwszy kontekst odpowiedzi na pytanie o duchowość księdza jest konieczność ukazania jej w nieco bardziej znanej perspektywie. Chodzi mi tutaj o historię kościoła. Życie kościelne oraz życie zakonne uchodziło zawsze za ideał. Było po prostu doskonałe. Całą historię oraz także w czasach teraźniejszych możemy obserwować pewne wzory czerpane przez kościół na podglądaniu oraz sugerowaniu się życiem zakonnym. Jednak należy wspomnieć, że zarówno życie zakonne jak i życie kościelne przechodziło w ciągu wieków duży szereg zmian.
Zmiany w postrzeganiu duchowości na przestrzeni dziejów
Bardzo zbliżało się do życia tak zwanego duchowieństwa diecezjalnego. Objawiało się to między innymi tym, że wielu zakonników zdecydowało się na przyjęcie święceń kapłańskich. W ten sposób stopniowo zbliżali się do posługiwania parafialnego duszpasterstwa. Nic więc nie ma w tym dziwnego, że duchowość ma obecnie wiele wspólnych cech z duchowością księży. Wiele osób uważa, że chcąc potrzymać odpowiedź na pytanie jakie są główne cechy duchowości księdza powinni sięgną do analizy tekstów II Soboru Watykańskiego. Mogą się jednak bardzo zdziwić. Dlaczego? Ponieważ ojcowie soborowi nie podali żadnego gotowego czy też wypracowanego systemu duchowości księży. Z II Soboru Watykańskiego możemy jednak wyłonić szereg elementów, które składają się na duchowość księdza. Mam tutaj na myśli konkretnie cztery elementy. Pierwszym z nich jest udział prezbitera w kapłańskie Chrystusa, który został zakorzeniony w sakramentach święceń. Drugim elementem jest związanie z diecezją. Kolejny to z kolei zależność od biskupa rządcy diecezji oraz dążenie do świętości. Apostolstwo także ma wpływ na duchowość księdza. Zarówno forma jak i zakres apostolstwa prezbitera zależne są od miejsca, warunków oraz czasu.Więcej na ten temat możecie dowiedzieć się zagłębiając się w lektury związane z duchowością księdza.
Zaangażowanie kapłanów w rozwój duchowości społeczeństwa wiernych
Dla większości z nas prezbiterium jest działalnością duszpasterską, która jest z kolei zorganizowana w ramach parafii. Apostolat jest głównym i bezpośrednim zadaniem w codziennym zaangażowaniu kapłana. Określa on wszystkie jego zajęcia. Rys tychże działalności wyznacza dokładnie i jasno kapłanowi sakrament święceń. Sakrament święceń kieruje go w pierwszym rzędzie do apostolatu, a pośrednio do świętość. Ksiądz bez duchowości tak naprawdę nie jest prawdziwym księdzem. Ludzie czy wierni chodzący do kościoła wypracowują sobie o danym księdzu swoje własne zdanie. Według ekspertów tak naprawdę duchowość można zobaczyć gołym okiem. Szczególnie gdy ksiądz ma kontakt bezpośredni z ludźmi będzie nam bardzo łatwo go przeanalizować. Wierni od księży oczekuję najbardziej pomocy. Księża ostatnio nie mają zbyt dobrej reputacji, Mam tutaj na myśli przypadki molestowania seksualnego czy wojna z Wielką Orkiestrą Świątecznej pomocy. Kościół ma bardzo zaburzony wizerunek. Powinien więc robić wszystko co w jego mocy by wizerunek ten odbudować. Nie mogą być jak dotąd łasi na pieniądze. Kościół powinien duchowo, ale także w miarę możliwości materialnie wspierać najuboższych parafian. Kiedyś kościół był z tego znany, a dzisiaj gdzieś to zaniknęło.